چهارشنبه, ۵ خرداد ۱۳۹۵، ۰۹:۵۷ ب.ظ
امشب بیشتر از همیشه دلتنگ حرم امام راحل - خمینی کبیر - پیر جماران - آن یار سفر کرده همیشه در یاد هستم.
دلتنگ امامی که خوب خوب ندیدمش.
امامی که در خاطراتم فقط از (۱۴ خرداد ۶۸) به بعد به یادش دارم.
و این روزها که خرداد از راه رسید، عجیب دلم را هوایی حرم مرقد نورانی را کرده.
امامی که صبح روز ۱۴ خرداد ۶۸ خبر رحلت جانسوزش مرا نیز آشفته کرده بود.
هرگز از یادم نمی رود، دست مریزاد به «مدیر» مدرسه ام، چنان شعله عشق (امام راحل) را در دلم روشن کرد که هیچگاه یاد پرصلابتش از یادم نمی رود.
هنوز اشک های جاری «مدیر» مدرسه ام - که برایمان -ابهتی داشت از یادم نمی رود. کودکی ابتدایی بودیم .
و کنجکاو شدیم که چه چیزی و برای چه اشک مدیر مقتدرمان را در آورده. خاطرم هست برادرم گفت: امام خمینی رحلت کرد و آقای مدیر ناراحت هست. ما هم گریه کردیم ... گریه ای کودکانه و صادقانه.
البته این عشق و علاقه به امام امت را مدیون برو بچه های (پایگاه) شهداء محله مان هم هستم که یکی از برنامه های پررنگ و پرمایه هرساله شان مراسم سالگرد امام رحمة الله بود و به ما می گفتند: دسته گلی یا دستنوشته ای برای عرض ارادت به « امام راحل »ببریم.
چه لحظات نابی.
چقدر تلاش می کردیم تا بهترین گلهای خانه را برای مراسم ۱۴ خرداد (دسته ) کنیم.
چقدر تلاش می کردیم تا بهترین جملات و نامه را خطاب به امام عزیز انشاء کنیم.
بله این نوشته های من شاید از منظر خیلی از شما دوستان عزیز (دغدغه) نباشد.
ولی از بیان این خاطره ۲ پیام یا نکته ، نمی دانم هر چه که اسمش بگذارید: شایدم خواسته یا نتیجه دارم.
❇اینکه:
حالا که بزرگ شدیم و «مربی» شدیم و معلم ....
حالا که بزرگ شدیم و «بسیجی» شدیم و «پایگاهی»، به نقش و رسالت خودمان بیشتر وبیشتر بیندیشیم.
( بیشتر و پیشتر به فکر مدارس و پایگاه هامان باشیم.)
یاد مدیر مدرسه من - آقای محمدی- که شعله محبت امام راحل را در دلمان روشن کرد، یاد مسئولین بسیجی و خاکی پایگاه شهداءمان بخیر هرجا که هستند به سلامت باشند و در خط امام و رهبری باقی بمانند.
❇شب آرومی براتون آرزومندم.
سه شنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۵، ۱۲:۲۰ ق.ظ
